بررسی پلی استیشن 5 پرو
زمانی که پلیاستیشن ۵ در نوامبر ۲۰۲۰ معرفی شد، سونی دلیل قانعکنندهای برای خرید آن ارائه کرد. این کنسول نه تنها یک دستگاه جدید و جذاب بود، بلکه ارزش آن به دلیل بازیهایی که در زمان عرضه در دسترس قرار داشتند، بیشتر میشد. این بازیها شامل مجموعهای از عناوین شرکتهای دیگر بود، اما مهمتر از همه، چندین بازی اختصاصی توسط سونی عرضه شدند که قدرت پلیاستیشن ۵ را به خوبی به نمایش میگذاشتند.
بررسی پلی استیشن 5 پرو
در سال ۲۰۲۴، تجربه بازی Spider-Man: Miles Morales روی پلیاستیشن ۵ اصلی یک تجربه بصری شگفتانگیز است. هدایت مایلز مورالس در محیط وسیع و پرجنبوجوش شهر، زمانی که با حرکات چرخشی در هوا فرود میآید و بلافاصله دوباره به سمت آسمان پرتاب میشود تا بین ساختمانهای بلند سر بخورد، همچنان هیجانانگیز است. اما در زمان عرضهاش، این تجربه به طور خاصی جذاب بود، به ویژه با زمان بارگذاری سریعی که به عنوان یکی از تفاوتهای مهم محسوب میشد.
به نظر من، نسخه بازسازیشدهی Demon’s Souls توسط Bluepoint همچنان چشمگیرترین بازی از لحاظ بصری روی پلیاستیشن ۵ است. استفاده از نورپردازی و جهتدهی هنری در این بازی حس تنش و دنیای جوگیرانهای که برای آن محبوب شده را به خوبی القا کرده است. تلاشهای Bluepoint در بازسازی این بازی، که حتی چهار سال بعد هم فوقالعاده باقی مانده، نشان میدهد که پلیاستیشن ۵ و بازیهایش هنوز هم میتوانند شگفتانگیز باشند.
تجربههای مانند این بلافاصله تأیید کردند که پلیاستیشن ۵ ارزش قیمت درخواستی خود را دارد و آیندهی بازیها روی این پلتفرم هیجانانگیز خواهد بود. این بازیها، به همراه چند عنوان دیگر، ثابت کردند که کنسول سونی جهشی نسلمحور است که ارزش خریدن دارد.
پلیاستیشن ۵ پرو دومین نسخه از این کنسول است و اگرچه سونی امیدوار است که هم خریداران جدید و هم دارندگان فعلی پلیاستیشن ۵ جایگاهی برای آن در خانههای خود پیدا کنند، این ارتقا در میاندوره با ویژگیهایی ارائه شده که بیشتر برای یک بازار خاص طراحی شده است. برای هر دو گروه، پلیاستیشن ۵ پرو باید ارزش خود را به اندازه مدل اصلی به اثبات برساند – و با توجه به قیمت بالاتر و کمبود بازیهای انحصاری نسبت به پلیاستیشن ۵ اصلی، این کار بهمراتب دشوارتر است.
بیشتر بخوایند: اساسین کرید شادوز (Assassin’s Creed Shadow)
پلیاستیشن ۵ پرو یک سختافزار قدرتمندتر ؛ بررسی پلی استیشن 5 پرو
پلیاستیشن ۵ پرو یک سختافزار قدرتمندتر است که از نظر فیزیکی شباهت زیادی به مدلهای قبلی دارد. به همین دلیل، مانند اکثر فناوریهای بهروزرسانیشده با قیمت بالا، باید مزایای خود را بهطور واضح و قانعکنندهای به نمایش بگذارد. اگرچه این کنسول از لحاظ فنی توانایی بهبود تجربههای گیمینگ را دارد، اما بدون وجود بازیهای جدید برای برجسته کردن مزایای آن، تشخیص مزایای ملموس پلیاستیشن ۵ پرو برای افراد معمولی دشوار است و حتی ممکن است تفاوت کافی برای جلب توجه مخاطب هدفش را نداشته باشد.
برای شفافیت، این نقد از دیدگاه فردی ارائه میشود که تمام نسخههای پلیاستیشن ۵، یک کامپیوتر گیمینگ قدرتمند، و هر دو ایکسباکس سری X و S را دارد. به نوعی، من مخاطب هدف این نسخه پرو هستم، اما مثل اکثر کسانی که به خرید آن فکر میکنند، من هم فردی عادی با درک متوسطی از جزئیات فنی سختافزار و قابلیتهای آن هستم. اگر به دنبال دادههای دقیق فریمریت و بررسیهای عمیق دربارهی ارتقای وضوح با استفاده از هوش مصنوعی هستید، بهتر است به تیم Digital Foundry مراجعه کنید. متدی که من بهترین توانایی و موقعیت برای استفاده از آن دارم، تست چشمی ساده است. همه مقایسههایم بر اساس بازرسی نزدیک بازیها روی تلویزیون OLED الجی ۵۵ اینچی با قابلیتهای ۴K، نرخ تازهسازی ۱۲۰ هرتز و VRR انجام شده است. اما تست چشمی، به نظر من، برای سؤالی که قصد دارم به آن پاسخ دهم مناسب است: آیا یک فرد عادی که به بازیها علاقه دارد باید پلیاستیشن ۵ پرو بخرد یا ارتقا دهد؟ و جواب به این سؤال، همانطور که احتمالاً حدس میزنید، پیچیده است.
بیشتر بخوانید: لیست بازی های PS5 پرو
بیاهمیتترین تغییرات پلیاستیشن ۵ پرو ؛ بررسی پلی استیشن 5 پرو
بیایید با بیاهمیتترین تغییرات پلیاستیشن ۵ پرو شروع کنیم: ظاهر و فرم فیزیکی. پلیاستیشن ۵ پرو بدون درایو دیسک عرضه میشود، به این معنی که بهصورت پیشفرض فقط دیجیتال است. از نظر فرم فیزیکی، اندازهی کوچکتری نسبت به نسخه اصلی دارد که به پلیاستیشن ۵ اسلیم نزدیکتر است، هرچند که به دلیل پایه خود تقریباً همان فضای قبلی را اشغال میکند (پایه پلیاستیشن ۵ اصلی روی پرو کار نمیکند). در حالی که پلیاستیشن ۵ اسلیم دارای پنلهای براق در قسمت بیرونی است (مگر اینکه درایو دیسک اضافه شود که آنوقت مات میشود)، نسخه پرو دارای همان پوشش مات نسخه اصلی است. این کنسول همچنین کمی بلندتر از مدلهای قبلی است و ظاهری شیکتر دارد.
اما قابلتوجهترین تغییرات ظاهری این کنسول، دریچههای تهویه هستند که بهصورت خطی در دو طرف کنسول قرار دارند. هدف این دریچهها کمک به تهویه و خنکسازی کنسول است، بهویژه با توجه به اینکه پرو دارای پردازنده گرافیکی قویتری است و برای ارائه تصاویر شفاف 4K نیاز به عملکرد بالاتری دارد. علاوه بر این، از لحاظ ظاهری نیز تأثیر مثبتی دارد، همانطور که نصب نوارهای تزئینی بر روی خودروها بهطور خودکار آنها را جذابتر نشان میدهد. من هیچگاه با طراحی پلیاستیشن ۵ مشکلی نداشتم – ظاهر برجسته آن شبیه به یقههای شخصیت Seto Kaiba را دوست داشتم و از ظاهر باریکتر اسلیم نیز لذت میبردم. پرو ترکیبی از طراحی اولیه و باریکتر است، و البته سریعتر شده است، به دلیل نوارهای تزئینی… و سختافزار بهتر، احتمالاً.
همانطور که اشاره شد، این فرم فیزیکی باریکتر به دلیل عدم وجود درایو دیسک ممکن شده است، بنابراین اگر یک مجموعه فیزیکی از بازیها یا فیلمها دارید که قصد استفاده از آنها را دارید، باید هزینه بیشتری پرداخت کنید تا این امکان را فراهم کنید. با قیمت ۷۰۰ دلار، پلیاستیشن ۵ پرو قیمت بالایی دارد و در حالی که امروزه تحویل دیجیتال بیشتر رایج شده است، برای مصرفکننده عادی امکان قرار دادن دیسک بازی در کنسول یک ویژگی مهم است. علاوه بر این، کاربرانی که احتمالاً به ارتقاء فکر میکنند، احتمالاً کتابخانهای گسترده از بازیهای فیزیکی پلیاستیشن ۴ دارند. نبود درایو دیسک شاید برای برخی از کاربران مهم نباشد، اما این یک ویژگی اساسی کنسولهای بازی است که از نسخه گرانتر پلیاستیشن حذف شده است. این تصمیم باعث میشود که طرفداران اصلی پلیاستیشن در وضعیت ناراحتکنندهای قرار گیرند که باید بین کنار گذاشتن رسانه فیزیکی یا پرداخت هزینه اضافی برای حفظ این امکان یکی را انتخاب کنند. همچنین برای استفاده از پایه عمودی باید هزینه بیشتری بپردازید، مگر اینکه یکی از پلیاستیشن ۵ اسلیم داشته باشید.
پلیاستیشن ۵ پرو ممکن است یک عملکرد اساسی را از دست داده باشد، اما چند ویژگی جدید و قابلتوجه به دست آورده است. زمانی که این کنسول معرفی شد، مارک سرنی این ویژگیها را بسیار ساده و قابلفهم توضیح داد. او گفت که پرو به بازیکنان امکان میدهد تا بازیهای خود را با نرخ فریم و پایداری بیشتر در حالت Performance و همچنین با کیفیت گرافیکی بالاتر در حالت Fidelity تجربه کنند. این امر با سه ویژگی کلیدی که جدید به پلیاستیشن ۵ پرو اضافه شده، امکانپذیر شده است. اول، یک پردازنده گرافیکی ارتقا یافته که با استفاده از واحدهای محاسباتی بیشتر و حافظه سریعتر، اجازه میدهد بازیها سریعتر پردازش شوند. دوم، قابلیت ردیابی پرتوی قویتر که به توسعهدهندگان امکان میدهد نورپردازی واقعیتر را با کاهش کمبودها پیاده کنند. و در نهایت، پلیاستیشن ۵ پرو قادر به ارتقای هوشمندانه تصاویر با استفاده از فناوری PlayStation Spectral Super Resolution است که با استفاده از یادگیری ماشین، تصاویر را شفافتر و واضحتر میسازد – اگر با بازیهای رایانهای آشنا باشید، مشابه XeSS یا DLSS در کنسول است، که ویژگی جالبی محسوب میشود. این «سه ویژگی بزرگ» که سرنی به آن اشاره میکند، اساس تجربهای است که از نظر بصری و عملکردی در دنیای کنسولهای بازی بینظیر است و فاصله بین کنسول و رایانههای شخصی را تا حدی کاهش میدهد. مجموعهای جذاب از ویژگیهاست که بدون شک بازیهایی که روی پلیاستیشن ۵ پرو تست کردم را بهبود بخشید، اما نه به آن میزان که انتظار داشتم.
بیشتر بخوانید: حقیقتهای پشت پرده Red Dead 2
تفاوت در بازیها؟ بررسی پلی استیشن 5 پرو
اولین بازی که سراغش رفتم، طبق معمول، Demon’s Souls بود که بهروزرسانیای برای حالت گرافیکی پلیاستیشن ۵ پرو دریافت کرده است. در این بازی، وعدهی ترکیب نرخ فریم بالاتر حالت Performance با جزئیات بصری حالت سینمایی بهخوبی قابل مشاهده است. در حالت سینمایی استاندارد، حرکات شخصیت کمی کند و حرکت دوربین ناهموار است، اما وضوح بصری بهطور چشمگیری بهبود یافته است؛ با جزئیات واضحتر و جلوههای محیطی برجستهتر. مثلاً مه که از روی پل مقابل قصر بولتریان میگذرد و مشعلهای شعلهور، وضوح بالاتری دارند. در مقابل، حالت Performance بسیاری از این جلوهها را کاهش داده اما بازی را روانتر اجرا میکند.
بازی Demon’s Souls برای PS5 Pro
در حالت پرو پلیاستیشن ۵، Demon’s Souls را میتوان با بهترین ترکیب هر دو دنیا بازی کرد. با فعال کردن این حالت، جزئیات بسیار بیشتری نسبت به هر دو حالت سینمایی و Performance دیده میشود. من بارها Demon’s Souls را در حالتهای Performance و سینمایی بازی کردهام، اما هرگز متوجه نشدم چقدر ذرات معلق در هوای بخش آموزشی هستند؛ یا اینکه چطور نور شعلهی یک چراغ روی دیوار سنگی اطرافش بهطور واقعگرایانهای پخش میشود. این جلوهها در حالتهای دیگر به شدت کاهش مییابند و در حالت پرو پلیاستیشن ۵ وضوح بیشتری دارند. حتی ذرات قرمز که پیامهای آموزشی را تشکیل میدهند قابل تشخیصاند – پیش از این شبیه به یک خط قرمز به نظر میرسیدند. نوری که به سنگ برخورد میکند لبههای تیز بلوکهایی که دیوارهای خراب و قلعههای با شکوه را میسازند، بهخوبی مشخص میکند. در حالت پرو پلیاستیشن ۵، همه چیز درخششی اضافه دارد که مرا مانند توریستی در دنیایی که قبلاً صدها ساعت در آن بودهام، احساس میکردم. Demon’s Souls در هر حال بازی زیبایی است، اما در پرو پلیاستیشن ۵ مرتباً جزئیات جدیدی کشف میکردم و قطعاً دوباره آن را بازی خواهم کرد.
مشکل اینجاست که بسیاری از این جلوههای بصری جدید بسیار جزئی هستند، به حدی که وقت زیادی صرف کردم تا با تغییر بین حالتهای سینمایی، Performance و پرو پلیاستیشن ۵ تفاوتها را تشخیص دهم. یکی از آن مواردی است که اگر وقت کافی برای بازرسی دقیق جزئیات نمیگذاشتم، احتمالاً هرگز متوجه آنها نمیشدم. این امر باعث میشود بهبودهای بصری Demon’s Souls که پرو پلیاستیشن ۵ آورده، بیشتر به عنوان یک ویژگی «خوب داشتن» مطرح شود تا یک ارتقاء ضروری. تفاوت گرافیکی بین حالت سینمایی و پرو پلیاستیشن ۵ برای اکثر افراد ناچیز خواهد بود، اما نرخ فریم بهتر و روانی حاصل از آن در احساس بازی مشهود است و این همان چیزی است که سرنی هدف قرار داده بود.
بازی Alan Wake 2 برای پلی استیشن ۵ پرو
Alan Wake 2 برای بهرهبرداری از قابلیتهای بهبودیافتهی ردیابی پرتوی پرو پلیاستیشن ۵ بهروزرسانی شده است و باز هم، اگر زمان کافی برای بررسی تفاوتها بگذارید، متوجه آن خواهید شد. فضای بازی به لطف ردیابی پرتوی بهبود یافته جذابتر شده و برای آنهایی که حالت “کیفیت” را انتخاب میکنند، این تجربه را نمیتوان به همان خوبی در هیچ جای دیگر به غیر از یک رایانهی شخصی قدرتمند داشت. این بازی که به نورپردازی برای ایجاد اتمسفر و تقویت گیمپلی وابسته است، قطعاً از کیفیت ردیابی پرتوی بهرهمند میشود. اما باز هم با تداخلاتی همراه است. حالت کیفیت دارای ردیابی پرتوی با تمام جلوههای واقعگرایانه و وضوح 4K است، اما با نرخ ۳۰ فریم در ثانیه اجرا میشود. مانند حالت سینمایی Demon’s Souls، این به بازی احساسی آرامتر میدهد. این شیوهای نیست که بخواهم کل بازی را با آن تجربه کنم. با این حال، پلیاستیشن ۵ پرو بار دیگر آنچه سرنی گفته بود را انجام میدهد و نقطه تعادل را در حالت Performance Alan Wake 2 پیدا میکند، که معادل وضوح تصویری حالت کیفیت روی پلیاستیشن ۵ استاندارد است، اما با نرخ فریم و وضوح بالاتر حالت Performance، بنابراین هم ظاهر خوبی دارد و هم حس خوبی میدهد.
بازی Spider-Man 2 برای PS5 Pro
Marvel’s Spider-Man 2 به جای ارائهی چند حالت پیشفرض، به بازیکنان امکان میدهد که جلوهها و ویژگیهای بصری را مطابق سلیقه خود تنظیم کنند، مشابه یک بازی رایانهای که اجازه میدهد تغییرات خاصی برای ظاهر و عملکرد انجام دهید. این امکان از طریق حالت Fidelity Pro فراهم میشود که نرخ ۳۰ فریم در ثانیه هدف دارد، ردیابی پرتوی را به کار میگیرد، و به شما اجازه میدهد نحوهی نور، سایهها، انعکاسها، داخلیها، و انسداد محیطی را تنظیم کنید، و همچنین نرخ فریم نامحدودی که در صورت پشتیبانی نمایشگر از نرخ تازهسازی متغیر کار میکند. گزینهای نیز برای پشتیبانی از ۱۲۰ هرتز وجود دارد که در صورت پشتیبانی نمایشگر شما از آن، بسته به کاری که با مرد عنکبوتی انجام میدهید، نرخ فریم را افزایش میدهد. با فعال بودن تمام گزینهها، Marvel’s Spider-Man 2 فوقالعاده به نظر میرسد. در شب، وضوح کافی برای دیدن اتاقهای روشن در ساختمانهای بلند در فاصله دور وجود دارد. این بازی امکان تغییر سریع زمان روز را فراهم میکند و دیدن شهر که در نور طلایی طلوع خورشید غرق شده واقعاً دیدنی است.
در بین تمام بازیهایی که آزمایش کردم، تفاوت بین حالتی که همه چیز در بالاترین سطح تنظیم شده و حالت کمتر فشرده Performance کمترین میزان بود – هر دو حالت فوقالعاده به نظر میرسیدند و عملکرد عالی داشتند. بهطور مشابه، تفاوت بصری بین Fidelity Pro و Performance Pro چندان مشهود نیست مگر اینکه آنها را کنار هم مقایسه کنید – هر دو حالت از ردیابی پرتوی استفاده میکنند. تعویض بین آنها باعث میشود بازی دوباره بارگذاری و از یک نقطه ذخیره شروع شود، بنابراین تشخیص تفاوتها با یک صفحه نمایش کمی دشوارتر است. اما از اینکه پلیاستیشن ۵ پرو میتواند بازی را با نرخ ۶۰ فریم بر ثانیه بدون افت کیفیت تصویر و از دست دادن ردیابی پرتوی و انعکاسها در حالت Performance اجرا کند، شگفتزده شدم. ترجیح دادم از این حالت به جای گزینههای ۳۰ فریم بر ثانیه/VRR/۱۲۰ هرتز که در حالت Fidelity ارائه شده استفاده کنم. به لطف PSSR، جلوههای بصری Performance Pro تقریباً معادل بازی در حالت Fidelity روی مدلهای قدیمی پلیاستیشن ۵ است، به طوری که عملاً ردیابی پرتوی کمرنگتر را دریافت میکنید. این تفاوت فقط زمانی مشخص میشود که به جزئیات بازتابها یا نحوه برخورد نور به پنجرهها توجه کنید. اما در یک بازی که شما دائم در سرعتهای سرسامآور در شهر در حال تاب خوردن هستید، چند بار واقعاً این کار را انجام میدهید؟
بازی Final Fantasy 7 Rebirth برای PS5 پرو
پلیاستیشن ۵ پرو تفاوتی در Final Fantasy 7 Rebirth ایجاد کرد، که قبلاً در حالت تمرکز بر گرافیک عملکرد افت میکرد. اما حالت جدید Versatility تعادل بین تصویر شارپ با وضوح ۴K و جزئیات گرافیکی باکیفیت را با حفظ نرخ ۶۰ فریم برقرار میکند. گزینهای به نام “Graphics” نیز وجود دارد که به بازی اجازه میدهد تا بیشتر بر روی جلوههای بصری تمرکز کند در حالی که نرخ فریم کمی بیشتر نوسان دارد. گزینههای Sharp و Soft نیز وجود دارند که وضوح گرافیک را متناسب با حفظ ۶۰ فریم تنظیم میکنند. با این حال، Versatility بهترین روش برای تجربه Rebirth است زیرا حالت Resolution روی پلیاستیشن ۵ پایه باعث افت کیفیت میشد.
بازی Ratchet & Clank: Rift Apart برای PS5 Pro
Ratchet & Clank: Rift Apart در حالت Performance و Fidelity مشابه Spider-Man 2 عمل میکند. حالت اول کیفیت بصری حالت Fidelity روی پلیاستیشن ۵ استاندارد را ارائه میدهد اما با ردیابی پرتوی بهبودیافته، عملکرد ۶۰ فریم در ثانیه، و وضوح تصویر بهتر از طریق PSSR. Fidelity Pro، در حالی که با نرخ ۳۰ فریم بر ثانیه اجرا میشود، از گزینههای قابل تنظیم ردیابی پرتوی، VRR، و ۱۲۰ هرتز برخوردار است. حالت Fidelity Pro در Ratchet & Clank به قدری واضح است که وقتی به آن تغییر دادم، حس کردم چشمانم برای تنظیم به افزایش کیفیت بصری دچار خستگی شده است. بازی رنگارنگ و زنده و پر از شخصیتها، اشیا و جلوههاست. در بهترین حالت ممکن، محتوای زیادی دارد. نمیدانستم روی چه چیزی تمرکز کنم چون همه چیز در ابتدا کمی گیجکننده به نظر میرسید. این همان چیزی است که اگر بخواهید پلیاستیشن ۵ پرو جدید خود را نمایش دهید، باید از آن استفاده کنید. اما باز هم، برای فرد معمولی، به احتمال زیاد اگر به Performance Pro تغییر حالت دهید، باید عینک بزنید و یک نشانهگر بردارید تا تفاوتهای بین دو حالت را روی پلیاستیشن ۵ پرو مشخص کنید.
پلی استیشن 5 پرو بخریم با نخریم؟ بررسی پلی استیشن 5 پرو
اگرچه PS5 Pro برخی بهبودهای فنی را ارائه میدهد، تأثیر آن در بسیاری از بازیهای قدیمی به قدری ناچیز است که احتمالاً برای بیشتر کاربران چشمگیر نخواهد بود. این کنسول به کمک ویژگی Game Boost میتواند تا حدودی کیفیت تصویر و عملکرد حدود ۸۵۰۰ بازی PS4 را بهبود دهد. با این حال، این تغییرات بسیار جزئی هستند. من این ویژگی را در بازیهای Bloodborne، Ghost of Tsushima، و Metal Gear Solid V: The Phantom Pain آزمایش کردم و متوجه تغییرات بسیار کم در کیفیت تصویر شدم.
در حالی که بارگذاریهای Bloodborne به اندازه چند ثانیه سریعتر شده و زمانهای بارگذاری اولیه Ghost of Tsushima کوتاهتر شدهاند، هیچ بهبود چشمگیری در فریمریت این بازیها دیده نمیشود. به عنوان مثال، Bloodborne که همچنان در ۳۰fps قفل است، در PS5 Pro فریمریت بیشتری پیدا نکرده و Metal Gear Solid V: The Phantom Pain نیز، با وجود کمی سریعتر شدن بارگذاری، تفاوت چندانی نسبت به تجربه قبلی ندارد.
در نهایت، اگرچه PS5 Pro برای برخی بازیهای PS4 بهبودهای جزئی ارائه میدهد، این تغییرات آنقدر کوچک هستند که احتمالاً برای بیشتر کاربران قابل توجه نخواهد بود. برای بهرهگیری کامل از قدرت PS5 Pro، نیاز است که توسعهدهندگان به طور خاصی بهینهسازی انجام دهند که در حال حاضر برای بسیاری از بازیها وجود ندارد.
PS5 Pro، با وجود ویژگیهای جدید و ارتقاهای سختافزاری، تغییر بزرگی در تجربهی گیمینگ بیشتر کاربران ایجاد نمیکند. در حال حاضر، عناوینی که برای آزمایش موجود هستند تنها تغییرات بسیار جزئی نشان میدهند که برای اکثر گیمرها کافی نیست تا این مدل را به جای PS5 استاندارد، با قیمت کمتر، انتخاب کنند. علاوه بر این، بازیهایی مانند Final Fantasy 7 Rebirth که گفته میشود از قدرت PS5 Pro بیشتر بهرهمند میشوند، هنوز آپدیت نشدهاند تا تفاوت محسوستری را ارائه دهند.
چالش اصلی PS5 Pro این است که نمیتواند همان ارزشی را که PS5 اصلی داشت، به کاربران ارائه دهد. در حال حاضر، نه بازی جدیدی وجود دارد که قدرت اضافی آن را نشان دهد و نه عناوین قبلی به شکل معناداری ارتقا یافتهاند. این موضوع باعث میشود PS5 Pro شباهت زیادی به نسخههای «Pro» آیفونهای اپل داشته باشد؛ مشخصات فنی جذاب هستند، اما در عمل تأثیر آنها آنچنان که انتظار میرفت نیست.
البته، گیمرهایی که همیشه به دنبال آخرین و بهروزترین فناوری هستند ممکن است از برخی مزایای PS5 Pro بهرهمند شوند، اما برای اکثر کاربران، این تفاوتها ضروری نیستند. در واقع، اگر به دنبال بهترین تجربهی گیمینگ هستید، همچنان یک کامپیوتر گیمینگ گزینهی بهتری به نظر میرسد.
اگرچه آنچه مارک سرنی و تیم مهندسی سونی در معرفی PS5 Pro وعده دادند تا حدی محقق شده است، اما این پیشرفتها در حدی نیستند که بتوان آن را نسبت به گزینههای ارزانتر و موجود در بازار توصیه کرد. همچنان در انتخاب بین کیفیت بهتر تصویر و عملکرد، یک گزینه بهتر از دیگری نیست؛ فقط معاملهی بین آنها کمتر محسوس است. PS5 Pro تنها برای کسانی که بودجهی اضافی دارند و میخواهند جدیدترین مدل را داشته باشند، مناسب است؛ برای دیگران، PS5 استاندارد کاملاً کافی خواهد بود.