بررسی بازی متال اسلاگ تاکتیک (Metal Slug Tactics)

بازی Metal Slug Tactics به خوبی نام کلاسیک خود را از دوران طلایی SNK زنده می‌کند. با پیکسل‌آرت‌های دقیق و جزئی، موسیقی هیجان‌انگیز، و ساختار سریع و جذابش، تجربه‌ای شایسته از سری Metal Slug را ارائه می‌دهد. این بازی اولین نسخه تاکتیکی مبتنی بر نوبت از این مجموعه است که بدون قربانی کردن کیفیت، موفق شده است نوستالژی را به شکلی جدید و ارزشمند ارائه کند. به جز چند مشکل جزئی در کیفیت زندگی و باگ‌ها، Metal Slug Tactics با سبک رترو خود یک بازی تاکتیکی و روگ‌لایت مبتنی بر شبکه ارائه می‌دهد که با مهارت ریشه‌های پرجنب‌وجوش خود را به یک ژانر منظم‌تر تبدیل کرده است.

مثل اکثر بازی‌های اصلی سری Metal Slug (آخرین نسخه آن Metal Slug 7 در سال ۲۰۰۹ منتشر شد)، بازی Tactics شما را در نقش فرمانده گروه Peregrine Falcons قرار می‌دهد، یک نیروی مبارز ویژه در ارتش عادی. این نسخه فرعی از مجموعه، به خوبی از انواع دشمنان، مکان‌های متنوع، زرادخانه گسترده و ناوگان وسیع وسایل نقلیه جذاب Metal Slug بهره می‌برد. با افزودن تغییرات هوشمندانه در عناصر اصلی سری، مثل نجات گروگان‌ها برای اضافه کردن اهداف بیشتر در میدان نبرد، کاملاً می‌توان دید که چرا این مسیر ظاهراً متفاوت یک قدم منطقی و خلاقانه برای این سری محسوب می‌شود.

قبل از شروع هر مأموریت، باید سه شخصیت از میان نه شخصیت متنوع بازی انتخاب کنید. هر شخصیت چهار loadout متفاوت قابل باز کردن دارد که هر کدام سبک بازی متفاوتی را ممکن می‌سازد. مارکو یک شخصیت همه‌فن‌حریف است که به عنوان رهبر تیم تمرکز زیادی روی همکاری در موقعیت‌های تهاجمی و دفاعی دارد، اما یکی از loadout‌های او به حرکات برد بلند تمرکز دارد تا تعداد حملات هماهنگ با هم‌تیمی‌هایش را در یک نوبت به حداکثر برساند. از سوی دیگر، تروور یک شخصیت مهاجم با دفاع ضعیف است که با تاکتیک‌های حرکتی و تهاجمی، دشمنان را با حرکات سریع و پی‌درپی از پای در‌می‌آورد، اما یکی از loadout‌هایش برای نزدیک جنگیدن طراحی شده و توانایی‌های دوربرد او را کاهش می‌دهد. در همین حال، فیو شخصیتی پشتیبانی است که با ابزارهای حرکتی کارآمدش، یک متحد قابل اعتماد برای ایجاد ترکیب‌های چشم‌گیر بوده و می‌تواند به تانکی با قابلیت خوددرمانی تبدیل شود.
این سیستم به من کمک کرد تیم‌هایم را بر اساس اهداف مشخصی بسازم. یک‌بار، فیو، تروور و یک متخصص تله‌گذاری به نام نادیا را در یک تیم قرار دادم و loadout‌هایی انتخاب کردم که به من امکان کنترل بیشتری بر نقشه می‌دادند. این ترکیب به من اجازه داد یک استراتژی دفاعی را دنبال کنم که بر تنظیم دقیق موقعیت دشمنان متمرکز بود و توانستم آن‌ها را با یک حرکت هماهنگ، با رضایت کامل، سرنگون کنم.

بیشتر بخوانید: بررسی بلک آپس ۶ 

همه چیز برای نمایش بیشترین زییات آماده است

خواندن نام نیروی متحد Metal Slug به عنوان «ارتش عادی» شاید شکسپیر نباشد، اما این چیزی است که باید باشد. پیش‌زمینه و داستان بازی برای خدمت به «قانون جذابیت» طراحی شده است، قانونی که ماشین‌های دیزل‌پانک، اسلحه‌های غول‌پیکر، انفجارهای فراوان، و دشمنانی که به‌نظر از یک فیلم اکشن دهه ۸۰ بیرون آمده‌اند و معمولاً هیچ منطقی ندارند، را می‌طلبد. Metal Slug Tactics این کار را به بهترین نحو ممکن انجام می‌دهد به لطف سبک هنری‌اش که از هر اینچ صفحه‌نمایش برای نشان دادن جذابیت و شخصیت استفاده می‌کند. تانک‌ها و کشتی‌های جنگی با نیروی عظیم و ویرانگرشان به جلو می‌روند و تکان می‌خورند، انفجارها با شکوهی رضایت‌بخش به صفحه برخورد می‌کنند، و شخصیت‌ها هیچ وقت ثابت نمی‌مانند، حتی زمانی که پشت پوشش پنهان شده‌اند. اگر بگوییم Metal Slug Tactics «شخصیت را از خود تراوش می‌کند»، بی‌انصافی است؛ بلکه این شخصیت از هر پیکسل فوران می‌کند.

لمسات ظریفی که جو و فضای کارتونی و سرگرم‌کننده Metal Slug را به درستی به نمایش می‌گذارند، در تمام صفحه‌نمایش پخش شده‌اند. اگر به حواشی نقشه نگاه کنید، ممکن است سربازانی را ببینید که کنار یک میدان نبرد بیابانی در حال آفتاب‌گرفتن هستند یا متوجه شوید که یکی از اعضای Peregrine Falcon به نام رالْف در حال بازی با یک بازی ویدئویی بر روی یک تلویزیون کوچک در پادگان است، که به‌قدری خوب انیمیشن شده است که دقیقاً می‌توانید بگویید او کدام بازی مبارزه‌ای دوبعدی را بازی می‌کند. این توجه به جزئیات به‌قدری پایدار است که من هنوز هم هر بار که یک تلاش ۴۵ دقیقه‌ای می‌کنم، چیزهای جدیدی برای خندیدن پیدا می‌کنم.

بررسی بازی متال اسلاگ تاکتیک ؛ موسیقی‌ها بی‌نهایت خوبند

یک موسیقی متن عالی دیگر از آهنگساز Tee Lopes که با کارهایش در بازی‌هایی مانند Sonic Mania، TMNT: Shredder’s Revenge و Streets of Rage 4 به عنوان پادشاه احیای موسیقی‌های رترو شناخته شده است. او با استفاده از ضربات درام و بیس و گیتارهای جیغ‌زننده، این کار را به بهترین نحو انجام داده است. لذت بخش است که فقط گوش بدهید و از تمام جزئیات کوچک و نکات ظریف موسیقی لذت ببرید.

وقتی به بازی‌های تاکتیکی نوبتی و شبکه‌ای فکر می‌کنید، احتمالاً به بازی‌هایی مثل XCOM، Gears Tactics یا Mario + Rabbids فکر می‌کنید که در آن‌ها نبردهای طولانی و پیچیده‌ای اتفاق می‌افتد که می‌تواند شامل ده‌ها نوبت عمیق باشد. اما Metal Slug Tactics بخشی از رضایتی که ممکن است از بافتن یک نقشه دقیق برای به دام انداختن طعمه‌های بی‌خبر در چندین نوبت به دست آورید، فدای نبردهای کوتاه‌تر و سریع‌تری می‌کند که همان فرآیند رضایت‌بخش را فشرده‌تر و سریع‌تر می‌کنند. Tactics از بازی Into The Breach الهام زیادی گرفته است؛ بیشتر نبردها در یک شبکه بسیار فشرده‌تر برگزار می‌شود و دامنه حمله و حرکت نیز به همین اندازه کوچک‌تر است. این امر باعث می‌شود که سرعت پیشرفت بین مراحل بسیار سریع باشد، بدون توجه به هدف بازی، و اطمینان حاصل می‌شود که هر نبرد تازه و متفاوت از قبلی است. با این حال، Metal Slug Tactics به خوبی خود را از بازی کلاسیک ۲۰۱۸ متمایز کرده است، به لطف میدان‌های نبرد کمی بزرگ‌تر، سطح دشواری پایین‌تر و مکانیک‌های متمرکز بر حرکت.بازی Metal Slug Tactics در زمینه موسیقی یکی از نقاط قوت برجسته‌اش را نشان می‌دهد. آهنگسازی این بازی بر عهده Tee Lopes است، که پیش از این با کارهای خود در بازی‌هایی همچون Sonic Mania و TMNT: Shredder’s Revenge شناخته شده است. موسیقی‌های بازی به طور فوق‌العاده‌ای با حال و هوای بازی هم‌خوانی دارند و از آن‌جایی که این بازی به شدت تحت تاثیر سبک رترو قرار دارد، آهنگ‌ها به شدت به شما حس یک بازی آرکید کلاسیک را منتقل می‌کنند.

ترکیب درام و بیس، همراه با گیتارهای پرقدرت و انرژی‌زا، جو و فضای هیجان‌انگیز بازی را به طور کامل تقویت می‌کند. موسیقی‌های تند و شاداب بازی نه تنها احساس اکشن و سرعت را به بازی اضافه می‌کنند، بلکه جزئیات ریز و مهندسی‌شده در قطعات موسیقی باعث می‌شود که بازی هر بار که وارد نبرد می‌شوید، تازه و پر انرژی احساس شود. در مجموع، موسیقی‌ها نه تنها زیبایی‌های بازی را دوچندان می‌کنند بلکه باعث می‌شوند تجربه بازی برای هر بازیکن لذت‌بخش‌تر و به یاد ماندنی‌تر باشد.

اهداف هر نبرد در این بازی سرگرم‌کننده هستند، اما بیشترشان همان چیزهایی هستند که در هر بازی تاکتیکی معمولی پیدا می‌کنید، از جمله نابود کردن تمام یا بخشی از دشمنان میدان، از بین بردن یک کاروان دشمن، حفاظت از غیرنظامیان، بقا در برابر تعداد مشخصی از نوبت‌ها، رسیدن به یک نقطه چک‌پوینت روی نقشه، یا اسکورت یک NPC به نقطه‌ای خاص. بیشتر این نبردها همچنان تنها سه تا پنج نوبت طول می‌کشند و به شما غنایمی مفید می‌دهند که به یکی از سه شخصیت شما قدرت حمله بیشتر می‌دهند، امکان خرید ارتقاء جدید در فروشگاه را فراهم می‌کنند، یا نیروهای کمکی برای نجات یک هم‌تیمی زمین‌خورده به شما می‌دهند. اهداف ثانویه با جوایز جذاب و چالش‌های اضافی به بازی مهارت‌های بیشتر را تشویق می‌کنند، مانند ماموریت‌هایی که از شما می‌خواهند کمترین آسیب را ببینید، تیم خود را طوری تنظیم کنید که همکاری‌های بیشتر با یکدیگر داشته باشید، یا مرحله را در تعداد مشخصی از نوبت‌ها تمام کنید تا غنائم پاداشی به دست آورید.

Metal Slug Tactics ساختار استاندارد بازی‌های roguelite مبتنی بر مراحل را با ارائه مراحل نیمه‌تصادفی پیاده‌سازی می‌کند، که هر کدام به چهار مرحله تقسیم می‌شوند که با یک نبرد بزرگ علیه رئیس پایان می‌یابند. شما می‌توانید یکی از سه مرحله ابتدایی را انتخاب کنید یا همه‌ی آن‌ها را پشت سر بگذارید و سپس وارد منطقه چهارم نهایی شوید. هر کدام از این مراحل به‌طور ظریف چالش خود را با دشمنان کمی قوی‌تر متناسب با سطحی که قبل از آن انجام داده‌اید، مقیاس‌بندی می‌کنند، تا حس پیشرفت مداومی را ایجاد کنند، صرف‌نظر از اینکه از کجا شروع کنید. اما نقشه‌ها و سرعت پیشرفت در هر یک از این چهار منطقه ثابت باقی می‌ماند. حتی یک بنر در بالای صفحه به طور مداوم به شما یادآوری می‌کند که فقط «X ماموریت باقی‌مانده تا رسیدن به رئیس».

جایی که Tactics بیشتر شبیه یک بازی آرکید است تا یک roguelite، اینجاست. با وجود اینکه رئیس‌های مخفی و اهداف اضافی اختیاری برای دنبال کردن وجود دارند، این بازی هیچ ابزاری برای شکستن قواعد به شما نمی‌دهد. برای مثال، هیچ فرصتی برای انجام ماموریت‌های باقی‌مانده در نقشه یک بخش وجود ندارد تا ریسک بیشتری بپذیرید و وعده پاداش بهتری دریافت کنید. زمانی که یک رئیس به نقشه‌ای شبیه به Super Mario Bros. 3 وارد می‌شود، شما هیچ انتخابی جز درگیر شدن ندارید که این کمی آزاردهنده است. ای کاش Tactics چالش یا شرایط ویژه‌ای ارائه می‌کرد که به من اجازه می‌داد منطقه را به شکل متفاوتی تکمیل کنم.

هر نبرد رئیس به خوبی مهارت شما را در مدیریت حرکت و مکانیک‌های همکاری‌محور Tactics آزمایش می‌کند. برای مثال، اولین رئیس شما با یک کشتی جنگی روبه‌رو می‌شوید که حتی به سختی می‌تواند تمام تفنگ‌هایی که روی عرشه‌اش دارد را جای دهد. این کشتی با موشک‌های هدایت‌شونده به تیم شما حمله می‌کند و از شما می‌خواهد که واحدهای در معرض خطر را به پناهگاه‌ها منتقل کنید در حالی که باید مطمئن شوید که آن‌ها به اندازه کافی آدرنالین جمع کرده‌اند تا از آسیب‌دیدن جلوگیری کنند. هر چند نوبت، کشتی همچنین یکی از سکوی‌هایی که تیم شما برای هدف‌گیری از آن استفاده می‌کند را نابود می‌کند، که شما را مجبور می‌کند تیم خود را از سکویی به سکوی دیگر بچرخانید و در عین حال آسیب وارد کنید در حالی که از پوشش مناسب برخوردار باشید.

بیشتر بخوانید:‌
بررسی سایلنت هیل ۲ ریمیک

مکانیک‌های جدید در گیم‌پلی

Adrenaline و Synchronization، که از نوآوری‌های برجسته مکانیکی Metal Slug Tactics هستند، کمک می‌کنند تا مقیاس کوچک‌تر بازی توجیه شود. گروه Peregrine Falcons می‌توانند با حرکت کردن Adrenaline جمع‌آوری کنند و از این طریق پاداش‌هایی برای پرش بین سطوح و عبور از شکاف‌های کوچک به دست آورند. این منبع چندمنظوره قدرت توانایی یک شخصیت برای جاخالی دادن از حملات ورودی و استفاده از توانایی‌های ویژه را فعال می‌کند. پیوند دادن این دو ابزار مهم برای موفقیت در میدان نبرد نه تنها باعث می‌شود که دفاع و حمله یک رقابت چالش‌برانگیز و پاداش‌دهنده باشند، بلکه شما را مجبور می‌کند که تیم خود را در حرکت نگه دارید. این به طرز هوشمندانه‌ای ریشه‌های run-n-gun سری را به بازی تاکتیکی نوبتی ترجمه می‌کند، به طوری که شخصیت‌ها حتی مانند رالْف سنگین‌وزن، که در بازی‌های تاکتیکی دیگر ممکن است کندتر یا مقاوم‌تر باشند، به شدت متحرک هستند و محدودیت‌ها به جای دامنه حرکتشان، روی دامنه حمله یا توانایی‌های آن‌ها قرار می‌گیرد.

گیم پلی هماهنگ؛ همه چیز برای یک اکشن عالی آماده است

این مکانیک به‌طور استثنایی با مکانیزم Synchronization ترکیب می‌شود، که به Tactics کمک می‌کند از نبردهای نسبتاً کوتاه خود بهره‌برداری کند. هرگاه یک شخصیت به دشمن یا قسمتی از سطح حمله کند، سایر شخصیت‌ها در محدوده به‌طور خودکار به آن حمله ملحق می‌شوند. تنظیم کردن ماشین Rube Goldberg بهینه از گلوله‌ها و انفجارها همیشه بخش مورد علاقه من در بازی‌های تاکتیکی بوده است، و این مکانیزم این لذت را دوچندان می‌کند، تنها محدودیت برای حملات هماهنگ روی شخصیت‌های رئیس بازی قرار دارد، زیرا آن‌ها فقط یک‌بار در هر نوبت می‌توانند هدف حمله هماهنگ قرار گیرند. خوشبختانه، هر عضو تیم هنوز هم می‌تواند به‌صورت جداگانه به آن‌ها حمله کند بدون نیاز به همکاری اضافی. بیشتر توانایی‌های ویژه ناشی از Adrenaline با نقاط قوت و ضعف خاص هر شخصیت پیوند خورده‌اند، که نشان‌دهنده تنوع شگفت‌انگیز گروه نه‌نفری شخصیت‌های Tactics است.

متاسفانه، چند باگ آزاردهنده در Metal Slug Tactics گاهی مانع از اجرای نقشه اصلی من می‌شدند. یکی از باگ‌هایی که با آن برخورد کردم زمانی بود که رالْف به مومیایی تبدیل شد، که قرار است به طور موقت توانایی‌های سربازان را تغییر دهد، ولی مانع از استفاده او از حملات عادی شد حتی پس از اینکه به حالت معمولی خود بازگشت. ریست کردن نوبت معمولاً مشکلات را از بین می‌برد، اما در اینجا کارساز نبود و من مجبور شدم نوبت خود را انجام دهم و امیدوار باشم که مشکل پس از پنهان شدن او پشت پوشش برطرف شود. خوشبختانه اینطور شد، اما به طور گاه‌به‌گاه با مشکلات مشابهی مواجه شده‌ام که خیلی بزرگ نیستند ولی همچنان آزاردهنده هستند. خوشبختانه، بیشتر مشکلات را می‌توان به راحتی دور زد، چون Tactics پس از هر حرکت به طور مداوم حالت ذخیره ایجاد می‌کند و خروج به منوی اصلی و بازگشت دوباره به نبرد، بدون آنکه وقت زیادی بگیرد، مفید است.

حتما تجربه کنید

از گرافیک‌های کارتونی و زنده گرفته تا موسیقی پرانرژی، Metal Slug Tactics یک ادای احترام با دقت ساخته شده به بازی کلاسیک آرکید است که هرگز در پی ستایش کورکورانه از سری نمی‌رود و در عوض، به درستی آنچه که Metal Slug را عالی می‌کند درک کرده است. این بازی چندین نوآوری متمایز به ژانر تاکتیکی معرفی می‌کند که با مهارت ترکیب می‌کند عناصر اکشن پرهیجان پلتفرمینگ و تیراندازی Metal Slug را در یک شبکه تاکتیکی. اگرچه باگ‌های آزاردهنده‌ای وجود دارند، اما هنوز هم در هر نوبت بازی از آزمایش استراتژی‌ها و ترکیب‌های تیمی جدید لذت می‌برم.