نقد انیمیشن Moana 2
استودیوی انیمیشن‌سازی والت دیزنی همیشه رابطه‌ای عجیب با دنباله‌ها داشته است. برای مدت‌ها، دنباله‌های انیمیشن‌های کلاسیک آن به‌صورت نسخه‌های ارزان ویدیویی (مثل بانو و ولگرد ۲: ماجراجویی اسکمپ) تولید می‌شدند. از طرفی، موفق‌ترین فیلم تاریخ این استودیو یخ‌زده ۲ است که بیش از یک میلیارد دلار فروش داشت. دنباله‌ی موانا ۲ هم مسیر پیچیده‌ای را طی کرده: ابتدا به‌عنوان یک سریال تلویزیونی شروع شد، اما در نهایت مسیرش تغییر کرد و به سینما رسید. با نقد انیمیشن Moana 2 همراه جوی استیک باشید.
نقد انیمیشن Moana 2
و چه خوب که این اتفاق افتاد، چون چنین کیفیتی از انیمیشن سزاوار نمایش روی پرده سینماست. موانا ۲ با اینکه مسیر امنی را دنبال می‌کند و نوآوری خاصی ندارد، اما همچنان دل‌نشین، جذاب و چشم‌نواز است. تیم کارگردانی جدید شامل دیوید دریک جونیور، جیسون هند، و دانا لدو میلر به داستان نسخه اصلی سال ۲۰۱۶ وفادار مانده‌اند: ماجراجویی‌های دریایی بیشتر با نوجوان پولینزیایی دوست‌داشتنی (با صداپیشگی اولی‌ئی کراوالیو) و نیمه‌خدای تغییرشکل‌دهنده و خالکوبی‌شده، ماوی (با بازی دواین جانسون).
چند سال پس از اتفاقات فیلم اول، داستان با یک آهنگ پرجنب‌وجوش و توضیحی شروع می‌شود. روستا که حالا به لطف موانا از نابودی نجات یافته، سرسبز و شکوفا شده است. موانا اکنون به نوعی یک ستاره محلی است، یک «جهت‌یاب» که حرکت معروف موهایش توسط طرفداران پرشورش تقلید می‌شود، از جمله خواهر کوچکش سیمیا (با صداپیشگی کالِیسی لمبرت-تسودا) که به طرز غیرقابل‌مقاومتی بامزه و چشمان توله‌سگ‌گونه دارد. اما صدای اجداد همچنان او را فرا می‌خواند: جامعه منزوی او باید فراتر از افق با دیگر مردمان ارتباط پیدا کند. بنابراین، بار دیگر به دریا می‌زند.
موانا همچنان قهرمانی بسیار جذاب است، به‌ویژه برای دختران جوان. او شخصیتی پرانرژی، دوست‌داشتنی و کمی دست‌وپاچلفتی با حال‌وهوای بچه‌های عاشق تئاتر دارد. اولی‌ئی کراوالیو همچنان صدای فوق‌العاده‌ای دارد، به‌خصوص در آهنگ جدید و امضایی او، «فراتر». اما ماوی با بازی دواین جانسون کمتر از قبل تاثیرگذار است. آهنگ او، «می‌تونم یه چی‌هو بگیرم؟» به جذابیت آهنگ «خواهش می‌کنم» از فیلم اول نیست. (نکته جالب اینکه، لین-مانوئل میراندا، ترانه‌سرای اصلی فیلم اول، در این قسمت حضور ندارد.) با این حال، ماوی و قلاب جادویی‌اش همچنان برگ برنده این فرنچایز هستند. وقتی در یک صحنه کوسه تغییرشکل‌یافته با ابروی معروف جانسون ظاهر می‌شود، لذت فیلم تضمین می‌شود. این نقش همچنان یکی از بهترین نقش‌آفرینی‌های جانسون است، البته خارج از دنیای سریع و خشن!
این بار موانا کمک‌های زیادی در اختیار دارد: علاوه بر دوستان قدیمی مثل خوک پشمالو، مرغ احمق و خیره‌چشمی (با صداپیشگی آلن تودیک، بازیگر آموزش‌دیده در جولیارد) و روح اقیانوسی انسان‌واره و شاداب، یک گروه جدید هم به او می‌پیوندند. حس می‌کنید این شخصیت‌ها در قالب یک سریال تلویزیونی شاید حضور پررنگ‌تری می‌داشتند، اما همچنان بسیار سرگرم‌کننده‌اند. به‌ویژه رز ماتافئو، کمدین، که در نقش مهندس قایق خیالی لوتو، یک تک‌آهنگ سریع و شبیه به آثار میراندا اجرا می‌کند. همچنین دیوید فین (بازیگر ثابت آثار تایکا وایتیتی) به‌عنوان یک کشاورز بدخلق که نه می‌تواند شنا کند و نه آهنگ‌ها را دوست دارد، حضور جالبی دارد. حتی کاکاموراهای نارگیل‌سر هم یک خط داستانی احساسی مختص خود دارند.
آهنگ‌های فیلم که درباره همکاری، قبول مسئولیت و «حرکت در مسیر سرنوشت» هستند، مانند دیگر آثار مدرن دیزنی الهام‌بخش‌اند. حس خطرات خنده‌دار و عجیب هم در طول فیلم وجود دارد. بااین‌حال، برخلاف انتظار، فیلم دشمن مشخصی ندارد، جز یک طوفان نفرین‌شده. درواقع، بدیِ اصلی داستان همان هوای بد است. اما این کاملاً خوب است: این انتخاب فضای بیشتری برای غرق شدن در اسطوره‌شناسی افسانه‌ای و خارق‌العاده اقیانوسی باقی می‌گذارد.
