نقد فیلم Presence

با نقد فیلم Presence همراه باشید. باور به اینکه ارواح در مکانهایی که کارهای ناتمام دارند پرسه میزنند، مدتهاست وجود دارد. چه به ناحق از دنیا رفته باشند یا برای مراقبت از عزیزانشان باقی مانده باشند، افراد تجربههای ماورایی خود را ثبت کردهاند. در جدیدترین اثر خود، استیون سودربرگ به باور یک خانواده درباره ماوراءالطبیعه میپردازد؛ پس از تراژدیای که آنها را وادار میکند زندگی خود را به خانهای جدید منتقل کنند. فیلمنامه نوشته دیوید کپ، Presence حس تنها نبودن در محیطی ناآشنا را بررسی میکند. بدون استفاده از ترسهای ناگهانی کلیشهای، این تریلر روانشناختی سودربرگ یک معمای تکاندهنده درباره غریزه است که شما را میخکوب میکند. بررسی فیلم و سریال های روز را در جوی استیک بخوانید.
نقد و بررسی فیلم Presence
نقد فیلم Presence
Presence شبیه تلهای است که بهتدریج تمام موانع ذهنی شما را از بین میبرد. این فیلم درخشان است، چراکه رفتارهای روح داستان را در طول روایت مدلسازی میکند. این روح برای برآورده کردن آخرین خواستههایش ناامیدانه تلاش میکند، اما در خانهای گیر افتاده و مجبور است روزمرگی زندگی خانواده پین را تماشا کند. ربکا (لوسی لیو) و کریس (کریس سالیوان) با جر و بحثهای زناشویی قابل پیشبینیشان؛ تایلر (ادی مادای) با رفتار متکبرانهاش و آزار خواهرش؛ و کلوئی (کالینا لیانگ)، که روح بهدلیل از دست دادن بهترین دوستش بر اثر یک اوردوز غیرمنتظره، با او ارتباط عمیقی برقرار میکند.

کارگردانی تجربی فضایی فراتر از ترسهای ناگهانی خلق میکند
روح به هر یک از اعضای خانواده آشنا میشود اما فقط خود را به کلوئی نشان میدهد، مگر اینکه از سر ناچاری اقدام کند. این زاویه دید تاریک است—جایی باشید برای یک دلیل خاص، اما ندانید آن دلیل چیست. این حس تعلق مهم، به شکلی ناخوشایند به فضا حس اضطراب میبخشد، که از دیدگاه خانواده نیز تأثیرگذارتر است. این روش، انتظار برای ترسهای ناگهانی را از بین میبرد، چراکه از ابتدا از وجود روح آگاهیم. در عوض، لحظات اضطرابآور از تعاملات میان اعضای خانواده ناشی میشود.
با تمرکز هدفمند روی روح، تصور تجربهای وحشتناک غیرممکن نیست، اما Presence کاملاً از این فاصله دارد. فیلم سودربرگ با رویکردی تا حدی تجربی، به نمایش تروما در دل پویایی یک خانواده ناکارآمد میپردازد و نتیجه، سفری روانشناختی و پرآشوب است. این روایت با بازیهای بینظیر بازیگران جان میگیرد. برجستهترینها شامل جسارت آتشین لوسی لیو است که در نقش مادری سختگیر و در عین حال بیتوجه میدرخشد. کالینا لیانگ، بازیگر تازهکار، با حمل بار احساسی فیلم، حضور درخشانی دارد. کریس سالیوان نیز نقش پدری دوستداشتنی را بازی میکند که خانواده برای آرامش و حمایت به او تکیه دارند.

عناصر فنی Presence تضمینشده برای ایجاد اضطراب
بزرگترین نقطه قوت فیلم، دستاوردهای فنی آن است. سودربرگ داستان را از زاویه دید اولشخص روح روایت میکند. مأموریت روح که در پایان فیلم بهخوبی فاش میشود، با حرکت دوربین که حس کنجکاوی او را منتقل میکند، بینقص به تصویر کشیده شده است. لوکیشن واحد فیلم که داستان در آن روایت میشود، حس گرفتگی روح را بازتاب میدهد و امکان ثبت نماهای خاصی را فراهم میکند که در غیر این صورت نادیده گرفته میشد. بااینحال، اگر زمانی برای کنار گذاشتن انتقالهای محو شدن بود، همینجاست؛ چراکه در فیلم بیش از حد استفاده شدهاند.

با این حال، Presence بهعنوان یک تریلر روانشناختی که قصد دارد پویایی یک خانواده ازهمگسیخته را بررسی کرده و ژانر را بازتعریف کند، یک موفقیت کلی است. دستاوردهای فنی برجسته و تعاملات پراضطراب شخصیتها، این فیلم را به تجربهای ارزشمند تبدیل میکند. فیلمنامه دیوید کپ خوشساخت و دقیق است و هیچ صحنهای بیش از حد لازم طولانی نمیشود. درست است که Presence در مقایسه با ترسناکترین فیلمهای تاریخ جایگاهی ندارد، اما هدف این فیلم ترساندن نیست. بااینحال، در پایان فیلم، حسی از ویرانی عمیق شما را فراخواهد گرفت.