نقد فصل دوم سریال بازی مرکب Squid Game
با نقد فصل دوم سریال بازی مرکب Squid Game همراه جوی استیک باشید. وقتی سریال «بازی مرکب» در سپتامبر ۲۰۲۱ از نتفلیکس پخش شد، به مخاطبانی که از تروماهای احساسی و مشکلات اقتصادی ناشی از پاندمی جهانی بهبود مییافتند، تسکین کاملی ارائه داد. این سریال که توسط هوانگ دونگ-هیوک، خالق کرهای ساخته شده، رقابتی بیرحمانه را به تصویر کشید که در آن افراد فقیر برای جایزهای عظیم با یکدیگر رقابت میکنند. این مسابقات مرگبار بر اساس بازیهای کودکانه طراحی شده بود و جلوههای بصری سریال با رنگهای روشن و شیرین پوشیده شده بودند. «بازی مرکب» خیلی زود با ترکیب پیچیدهای از هنر و خشونت، جهان را مجذوب خود کرد و به پربینندهترین سریال تاریخ نتفلیکس تبدیل شد. موفقیتی حیرتانگیز که باعث شد فصل دوم آن اجتنابناپذیر به نظر برسد، حتی اگر رسیدن به اوج خلاقیت فصل اول غیرممکن باشد.
نقد فصل دوم سریال بازی مرکب Squid Game
حالا فصل دوم «بازی مرکب» بالاخره از راه رسیده است. هفت قسمت جدید این فصل خیرهکننده، شوکهکننده، دلخراش و حتی هیجانانگیز هستند. فصل دوم «بازی مرکب» خوب است! هرچند به اندازه فصل اول خارقالعاده نیست، اما نزدیک بودن به سطح نابغه بودن فصل اول نشان میدهد که این سریال همچنان فوقالعاده است. با نقد فصل دوم سریال بازی مرکب Squid Game همراه باشید.
این قسمت شامل بخشهایی میشود که داستان را فاش میکند
فصل اول «بازی مرکب» بیشتر روی شخصیت گیهون (با بازی لی جونگجه) تمرکز داشت، یک قمارباز جذاب که زندگیاش به سختی در حال فروپاشی بود. وقتی یک غریبه مرموز با بازی گونگ یو (بازیگر فیلم «قطار بوسان») او را به یک بازی ددجی در مترو دعوت میکند، مسیر زندگیاش به طرز شدیدی تغییر میکند. این بازی در نهایت به دعوتی برای یک «بازی» بزرگتر منجر میشود، جایی که قهرمان ما باید با ۴۵۵ نفر دیگر برای یک ثروت عظیم رقابت کند. پیچش داستانی این است که اگر ببازی، میمیری، و همه اینها فقط برای سرگرمی گروهی سایهوار از «VIP»های نقابدار است. گیهون بازی را میبرد، اما معصومیتش را از دست میدهد.
فصل دوم «بازی مرکب» با گیهون در حالت انتقام آغاز میشود. او با استفاده از ثروت عظیمی که به دست آورده، به دنبال جامعه مخفی است که این بازیها را ترتیب دادهاند. در نهایت، گیهون با پلیس قهرمان، هوانگ جون-هو (با بازی وی ها-جون)، همکاری میکند که خودش دلایل شخصی برای افشای این بازی دارد: برادر گمشدهاش، این-هو (با بازی لی بیونگ-هون)، به طور مخفیانه «فرانت من» و سازماندهنده این هرجومرج است. گیهون قمار بزرگی میکند و تصمیم میگیرد دوباره وارد بازیها شود، به این امید که جون-هو بتواند او را تا پایگاه مخفی جزیرهای خلافکاران دنبال کند. اما طبیعتاً این نقشه به سرعت به هم میریزد و گیهون مجبور میشود دوباره وحشتهای «بازی مرکب» را تجربه کند.
اگر فصل دوم «بازی مرکب» یک نقص بزرگ داشته باشد، این است که هوانگ دونگ-هیوک عنصر غافلگیری را از دست داده است. وقتی فصل اول منتشر شد، همه چیز در آن — از عروسک رباتیک دیوانه «یانگهی» تا تصمیم انقلابی برای بازگرداندن بازیکنان به دنیای واقعی — کاملاً تازه بود. غیرقابل پیشبینی بودن سریال، وحشت و تراژدی آن را تاثیرگذارتر میکرد. اما در فصل دوم، به راحتی میتوان احساس خستگی گیهون را در بازگشت به محیطهای آشنای خوابگاه و بازی «چراغ قرمز، چراغ سبز» درک کرد. ما قبلاً دیدهایم که صدها نفر فقیر و بیچاره به خاطر باختن یک بازی کودکانه کشته شدهاند. میدانیم که همهچیز چطور پیش خواهد رفت، چون قبلاً این را دیدهایم.
اما در واقع اینطور نیست. هوانگ دونگ-هیوک در این فصل یک پیچش جذاب به «بازی مرکب» اضافه کرده است: قانون جدیدی که به شرکتکنندگان اجازه میدهد بعد از هر بازی رأیگیری کنند که ادامه بدهند یا نه، و اگر تصمیم به ترک بازی بگیرند، جایزه موجود بینشان تقسیم میشود. این قانون بازیکنان را فوراً به دو گروه تقسیم میکند: یکی طرفدار حفظ جان و دیگری غرق در طمع، که استعارهای آشکار اما مؤثر از قطببندی سیاسی مدرن ماست.
نقد فیلم آتش درون The Fire Inside
فصل دوم «بازی مرکب» همچنین با معرفی فهرستی از بازیکنان جذاب جدید، هوشمندانه بازی را تازه میکند. گیهون به سرعت با دوست دوران کودکیاش، پارک جونگبه، بازیکن ۳۹۰ (با بازی لی سو-هوان)، که در فصل اول به طور مختصر دیدیم، دوباره متحد میشود. جونگبه همچنان روحیه خوشبینانهای دارد که در ابتدا گیهون با خود به بازی آورده بود و به داستان یک شوخطبعی ضروری اضافه میکند. بازیکن ۰۰۷، پارک یونگسیک (یانگ دونگ-گوئن)، مدام با بدترین تمایلات خودش مواجه میشود، چرا که مادرش، جانگ گومجا، بازیکن ۱۴۹ (کانگ آئه-شیم)، او را در این رقابت همراهی کرده است. کلاهبردار رمزارز، لی میونگ-گی، بازیکن ۳۳۳ (ییم شیوان)، با دشمنانی وارد بازی میشود که قبلاً ساخته است: رپر پر زرق و برق «ثانوس»، بازیکن ۲۳۰ (چوی سونگهیون)، بادیگارد کلاب شبانه، نام-گیو، بازیکن ۱۲۴ (روه جه-وون)، و نامزد باردارش، کیم جون-هی، بازیکن ۲۲۲ (جو یو-ری)، که همه او را مسئول بدهیهای سنگینشان میدانند. همچنین یک عارف عجیب، یک زن شجاع ترنسجندر، و جذابترین افزودنی جدید: خود فرانت من، که به عنوان بازیکن ۰۰۱ در بازی پنهان شده است، به بازی اضافه میشوند.
با این حال، فصل دوم «بازی مرکب» به اندازه فصل اول خیرهکننده نیست. با وجود تمام نوآوریهای این فصل، بخشی از داستان آن همچنان قابل پیشبینی و یکنواخت به نظر میرسد. پایان فصل نیز بهطور ناگهانی و با یک کلیفهنگر ناراحتکننده تمام میشود و ما را مشتاق برای ادامه داستان میگذارد. با این حال، این سریال همچنان همان «بازی مرکب» است که میشناسیم؛ اثری با فیلمبرداری زیبا، ریتم تند، و بازیهای درخشان. هوانگ دونگ-هیوک بهخوبی میداند چگونه یک تلویزیون شگفتانگیز خلق کند. لی جونگجه، که برای فصل اول برنده امی شد، با بازی نسخهای تاریکتر و آزاردهندهتر از سونگ گیهون، بار دیگر مهارت فوقالعاده خود را به عنوان یکی از بهترین بازیگران جهان ثابت میکند. در واقع، کل بازیگران این فصل میدرخشند، بهویژه لی بیونگهون که در نقش فرانت من، این بار با نقابی احساسی و غیرقابل نفوذ، جلوهای پیچیده و خاص به داستان اضافه میکند. «بازی مرکب» همچنان بسیار، بسیار عالی است!
فصل دوم بازی مرک ؛ آیا انتظارات را براورده کرد؟
فصل دوم «بازی مرکب» شاید به اندازه فصل اول نوآورانه نباشد، اما همچنان یک تلویزیون فوقالعاده است. هوانگ دونگ-هیوک بار دیگر بر فلسفه خود تاکید میکند که انسانیت بیمار است، اما ارزش نجات دادن را دارد. لی جونگجه بار دیگر با اجرای درخشان خود میدرخشد و لی بیونگهون به شکلی بینقص به مکمل گیهون تبدیل میشود. آیا نتفلیکس باید «بازی مرکب» را به عنوان یک سریال محدود و بینقص رها میکرد؟ همانطور که نیمی از بازیکنان این فصل فریاد میزنند، من هم با اشتیاق میگویم: «یک بازی دیگر! یک بازی دیگر!»