بررسی بازی STALKER 2

فکر می‌کنم بازی S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl یک بازی بحث‌برانگیز خواهد بود. یا عاشقش می‌شوید، یا از آن متنفر خواهید شد، یا مثل من، بین این دو حالت در نوسان خواهید بود. من عاشق محیط بازی و کاوش در آن هستم، اما دلم یک روش دیگر برای سفر کردن می‌خواهد. مبارزه با نیروهای نظامی و انسان‌های دیگر شدید و پرهیجان است، اما هیولاها لذت بازی را از ذهنم می‌گیرند. من از تعامل با سیستم‌ها و مکانیک‌های بازی لذت می‌برم، اما تجربه کلی بازی عمق کافی ندارد. با بررسی بازی STALKER 2 همراه جوی استیک باشید.

بررسی بازی STALKER 2

در حالی که S.T.A.L.K.E.R. 2 تلاش می‌کند به سمت بزرگی پیش برود، در مسیر خود کمی تزلزل دارد. شخصاً امیدوارم با گذشت زمان، توسعه‌دهندگان (و جامعه مودسازی) بتوانند به بازی کمک کنند تا به مقصد نهایی خود برسد.

قدم اول – بررسی بازی Stalker 2

اگر قبلاً یکی از بازی‌های S.T.A.L.K.E.R. را بازی کرده‌اید، پس با پس‌زمینه داستان آشنا هستید. اما برای کسانی که تازه‌وارد هستند، S.T.A.L.K.E.R. 2 در کشور اوکراین و پس از فاجعه تاریخی چرنوبیل روایت می‌شود. اما این تنها انفجار نبود؛ یک انفجار دیگر در سال ۲۰۰۶ رخ داد که منطقه‌ای تحریف‌شده، پر از ناهنجاری و به‌شدت خطرناک به نام “زون” ایجاد کرد.

بررسی بازی The Rise Of The Golden Idol

زندگی در زون مملو از خطر است. این منطقه خود یک هیولاست، با شرایط آب‌وهوایی شدید، حیوانات جهش‌یافته، تشعشعاتی که همه‌چیز را آلوده می‌کنند و ناهنجاری‌های مرموز. این ناهنجاری‌ها قوانین فیزیک را تغییر می‌دهند، بر زمان تأثیر می‌گذارند، آتش و برق آزاد می‌کنند و به‌طور کلی هر چیزی را که نزدیکشان باشد، نابود می‌کنند. با اینکه این خطرات بسیار ویرانگر هستند، تماشای آن‌ها خیره‌کننده است، چرا که هرکدام محیط اطراف خود را به طرز عجیبی دگرگون می‌کنند.

بسیاری تصور می‌کنند این ناهنجاری‌های ویرانگر در زون مهار شده‌اند، اما این باور اشتباه است. خانه اسکیف در یک انفجار مهیب به خاکستر تبدیل می‌شود و تنها چیزی که باقی می‌ماند یک شیء عجیب است؛ یکی از مصنوعات ناهنجاری‌ها که پتانسیل ناشناخته‌ای دارد. این شیء غیرفعال است و اسکیف مجبور می‌شود به زون برود، یک ناهنجاری پیدا کند و با استفاده از اسکنری که یکی از دانشمندان به او داده، آن را شارژ کند.

بررسی بازی Great God Grove

اما در زون هیچ‌چیز طبق برنامه پیش نمی‌رود؛ همان‌طور که برای اسکیف این‌گونه است، برای بازیکن هم چنین خواهد بود. او مورد حمله قرار می‌گیرد و در این حمله دوستش، اسکنر و حتی آن مصنوع ارزشمندی را که امیدوار بود با فروش آن خانه‌ای جدید بخرد، از دست می‌دهد. از اینجا به بعد، هدف اصلی اسکیف پیدا کردن کسانی است که به او حمله کرده‌اند، بازپس‌گیری مصنوع، و شاید هم حسابی گوشمالی دادن آن‌ها!

اول قدم بردار، بعد بدو! بررسی بازی STALKER 2

با تعیین هدف اصلی برای ورود به زون و مشخص شدن انگیزه‌ها و خطرات، S.T.A.L.K.E.R. 2 شما را بدون هیچ ملاحظه‌ای به دنیای خشن خود پرتاب می‌کند. ابتدای بازی حکم یک دوره فشرده از تمام کارهایی را دارد که در ده‌ها یا صدها ساعت آینده انجام خواهید داد: مبارزه با سربازان، جستجو و جمع‌آوری تجهیزات، کشف و اجتناب از ناهنجاری‌ها، جمع‌آوری مصنوعات، مبارزه با انواع جهش‌یافته‌ها و انجام مأموریت‌ها.

خیلی زود به اولین شهر واقعی بازی رسیدم. در آنجا هر چیزی را که نیاز نداشتم فروختم، آیتم‌هایی که برای بعد می‌خواستم کنار گذاشتم و هر چیزی که در این دو دسته‌بندی قرار نمی‌گرفت، روی زمین انداختم. با خالی شدن کیفم و آماده شدن برای پر کردن آن با غنائم جدید، با تعداد زیادی از افراد شهر صحبت کردم و سپس برای انجام مأموریت بعدی‌ام آماده شدم.

من تصمیم گرفتم به یک مرد که توسط راهزن‌ها گرفتار شده بود کمک کنم و در این مسیر یک تفنگ دوربین‌دار به دست آوردم. پس از آن، به بررسی یک مخفیگاه که روی نقشه علامت‌گذاری شده بود پرداختم و سپس به دنبال خط اصلی داستان رفتم. همه این‌ها در نهایت مرا به یک تأسیسات محصور رساند که سربازانی در محوطه آن گشت می‌زدند. اینجا بود که S.T.A.L.K.E.R. 2 شروع به نشان دادن دندان‌هایش کرد – هم از جنبه‌های خوب و هم جنبه‌های بد.

بررسی بازی Farming Simulator 25

ریتم خودت را پیدا کن – بررسی بازی Stalker 2

احساس رضایت و هیجان خاصی در پاکسازی دقیق و حساب‌شده یک مقر پر از دشمن وجود دارد. حس می‌کردم مانند یک نیروی دریایی آموزش‌دیده هستم که به آرامی در راهروهای کم‌نور حرکت می‌کنم، از گوشه‌ها سرک می‌کشم، دشمنان را با دقت هدف می‌گیرم، و با پرتاب نارنجک در مکان‌های مناسب حرکاتم را پوشش می‌دهم. همه این‌ها ضروری است، چرا که هر گروه از دشمنان تهدیدی جدی محسوب می‌شوند و نیاز به برنامه‌ریزی دقیق برای شکست آن‌ها دارند.

در حالی که پاکسازی کمپ‌ها هیجان‌انگیز است، این لذت وقتی از بین می‌رود که ظاهر شدن دوباره دشمنان مانع پیشرفت می‌شود. وقتی یک گوشه از مقر را پاکسازی می‌کردم و پس از یک دور کامل به نقطه شروع بازمی‌گشتم، دشمنان دوباره ظاهر می‌شدند. در ذهنم تصور می‌کردم که حق دارم پس از این همه تلاش در آرامش غنائم را جمع‌آوری کنم و محیط را کاوش کنم، اما در عوض، یک گروه جدید از دشمنان که از ساختمانی که پنج دقیقه پیش پاکسازی کرده بودم بیرون می‌آمدند، به سمتم شلیک می‌کردند.

این موضوع کمی ناامیدکننده است، به‌ویژه زمانی که S.T.A.L.K.E.R. 2 خود را به‌عنوان یک بازی بقا با برخوردهای چالش‌برانگیز و دشوار معرفی می‌کند. بازی از یک حس واقع‌گرایی نسبی بهره می‌برد، به‌خصوص با وجود ارتقاءهای مختلف اسلحه، لوازم جانبی و انواع مهمات، اما نمی‌تواند عمق واقعی را به تجربه بازی ارائه دهد.

به‌عنوان مثال، در حالی که می‌توانید در بازی خم شوید یا نوع مهمات را تغییر دهید، مکانیکی برای دراز کشیدن (prone) وجود ندارد و اطلاعات چندانی درباره عملکرد گلوله‌ها یا آمار دقیق سلاح‌ها ارائه نمی‌شود. بازی فقط محدوده و میزان آسیب سلاح را در قالب یک نوار نمایش می‌دهد، به جای جزئیاتی مانند فاصله مؤثر، مخروط گلوله‌ها یا الگوهای شلیک. همچنین عمق واقعی برای شخصیت شما وجود ندارد؛ تنها با خوردن غذا می‌توانید “کارایی در مبارزه” را بهبود دهید یا با نوشیدن یک نوشابه انرژی‌زا استقامت خود را پر کنید.

در ظاهر، این سیستم‌ها مانند یک استخر عمیق به نظر می‌رسند که برای کاوش آماده است، اما در نهایت حس می‌کنید فقط در یک چاله آب سطحی قدم گذاشته‌اید.

این موضوع ناامیدکننده است، زیرا سیستم‌هایی که وجود دارند ارزش وقت گذاشتن را دارند. من از مرتب کردن تجهیزاتم و سازمان‌دهی وسایلم لذت می‌بردم (حتی اگر کمی دست‌وپاگیر باشد) و اینکه بفهمم در هر موقعیت چه مصنوعاتی نیاز دارم تا یا مزیتی به دست آورم یا جریمه‌ای را جبران کنم.

نفس تازه کن – بررسی بازی Stalker 2

پس از شلیک و خارج شدن از مقر، تصمیم گرفتم با کوله‌پشتی پر از غنائم به پایگاه بازگردم. از مسیر رفت لذت برده بودم؛ تماشای طبیعت زیبا و پناه گرفتن از طوفان‌ها در پناهگاه‌ها تجربه دلنشینی بود. اما حالا در بازگشت، با یک خزیدن کُند و خسته‌کننده به سمت شهر مواجه شدم که به دلیل نبود گیم‌پلی جذاب در طول مسیر حتی خسته‌کننده‌تر هم می‌شد.

بررسی بازی Lego Horizon Adventures

در بیشتر مواقع، مسیر بازگشت چیزی جز نگه‌داشتن کلید W برای چند دقیقه تا رسیدن به مقصد نیست. ممکن است به یکی دو ساختمان برخورد کنید، اما معمولاً داخل آن‌ها چیزی جز کمی مهمات پیدا نمی‌شود. اگر خوش‌شانس باشید، شاید یک ناهنجاری یا مصنوع برای کشف وجود داشته باشد. حتی کمین کردن جهش‌یافته‌ها هم کمتر از چیزی بود که انتظار داشتم و هیچ S.T.A.L.K.E.R. دیگری را در حال حرکت در دنیای بازی ندیدم.

S.T.A.L.K.E.R. 2 یک بازی تنهایانه است که حس خلأ به آرامی در حاشیه‌های آن رخنه می‌کند. ببینید، من انتظار قابلیت Fast Travel را در بازی‌هایی مثل این ندارم، اما آرزو داشتم چیزی وجود داشت که روند بازی را سرعت ببخشد یا حواسم را پرت کند – قابلیت Auto-Walk می‌توانست مثل یک موهبت الهی باشد. حتی یک دوچرخه قدیمی پیدا کردم که دوست داشتم بتوانم آن را تعمیر کنم، یا از یکی از تکنسین‌های بازی بخواهم این کار را برایم انجام دهد.

وقتی بالاخره به شهر برگشتم، تجهیزات کافی فروختم تا بتوانم وسایلم را تعمیر کنم و ارتقا دهم. باز هم این سیستم عمق چندانی ندارد. نه خبری از چانه‌زنی است و نه ارتقاها به چیزی غیر از پول نیاز دارند. هیچ قطعات یا مواد خاصی در دنیای بازی پیدا نمی‌کنید که برای ارتقای موردنظر سلاح ارزشمندتان لازم باشد. این موضوع آزاردهنده است، چرا که دلم می‌خواست بیشتر از امکانات بازی بهره ببرم، اما حس می‌کنم این عطش هنوز برطرف نشده است.

اغلب خودم را در آستانه غرق شدن کامل در جذابیت بازی می‌دیدم، اما هر بار این غرق شدن با شکسته شدن حس غوطه‌وری مواجه می‌شد. مبارزه با دشمنان انسانی فوق‌العاده است، اما هر بار که یک هیولا ظاهر می‌شد، آهی از ناامیدی می‌کشیدم. بیشتر آن‌ها هوش مصنوعی و الگوهای حمله مشابهی دارند: به سمت شما می‌دوند، یک پرش کوچک یا ضربه می‌زنند، و سپس دور می‌شوند. برای دسته‌های موش‌ها یا سگ‌ها این چندان بد نیست، اما مشکل واقعی زمانی است که با دشمنان بزرگ‌تری مواجه می‌شوید که عملاً “جذب‌کننده گلوله” هستند و کشتنشان بسیار زمان‌بر است.

بررسی بازی کالاف دیوتی بلک اپس 6

کفش‌هایی برای راه رفتن! – بررسی بازی Stalker 2

S.T.A.L.K.E.R. 2 یک چارچوب عالی ارائه می‌دهد که می‌توان بر اساس آن بیشتر ساخت. دنیای بازی، به‌ویژه زون، پر از استایل و جذابیت است، و سیستم‌های موجود ارزش وقت گذاشتن را دارند، حتی اگر در مقایسه با دیگر بازی‌های مشابه در ژانرهای هم‌جوار احساس سطحی بودن کنند.

صادقانه بگویم، اگر این دنیای زیبا مرا این‌گونه مجذوب نمی‌کرد، امتیاز کمتری می‌دادم. به همین ترتیب، اگر بیشتر برای انجام دادن وجود داشت و سیستم‌های غنی‌تری برای تعامل در نظر گرفته شده بود، امتیاز بالاتری می‌گرفتم. فکر می‌کنم افرادی که عاشق سری S.T.A.L.K.E.R. هستند، در این بازی احساس راحتی خواهند کرد؛ چرا که دنیای بازی خیره‌کننده است، حس تنهایی و انزوا در همه‌چیز جریان دارد و مبارزه با فکشن‌های انسانی بسیار شدید و چالش‌برانگیز است.

خوشبختانه، S.T.A.L.K.E.R. 2: Heart of Chornobyl هنوز در مسیر رسیدن به عظمت است. فقط کمی بیشتر به توجه نیاز دارد تا به مقصد برسد.