نقد فیلم The Prosecutor
شش سال پیش، رزمیکار هنگکنگی، دانی ین، به همسرش گفت که قصد دارد بازنشسته شود. خوشبختانه، او هنوز به این وعده عمل نکرده است. از سال ۲۰۱۸، ین نه تنها تمام صحنههای خود را در فیلم «جان ویک: قسمت ۴» دزدید، بلکه در دو فیلم اکشن بسیار سرگرمکننده نیز بازی کرد، تهیهکننده و کارگردان بود. اولین فیلم از این دو اثر، تریلر رزمی «ساکرا» بود که متأسفانه هنگام اکران دو سال پیش نتوانست مخاطبان خود را پیدا کند. آن فیلم قبلی یک اثر تاریخی بود، در حالی که «دادستان»، یک رویه پلیسی که همچنین یک درام دادگاهی است، در زمان حال رخ میدهد. این دو پروژه اخیر در ارائه مطمئن شخصیت عادلانه و قهرمانانه دانی ین روی پرده سینما شباهت دارند. با نقد فیلم The Prosecutor همراه باشید.
نقد فیلم The Prosecutor
در بسیاری از فیلمهای اخیر دانی ین و حتی پیش از مجموعه موفق «ایپ من»، میتوان تلاش او برای یافتن بهترین روشها برای نمایش شخصیتش را دید. در فیلم «دادستان»، بار دیگر نقش یک قهرمان آرام، پدرگونه، و الگوپذیر را ایفا میکند. بهعنوان یک پلیس مشهور که به دادستان تبدیل شده، فوک چی-هو، مسیری را طی میکند که قبلاً نیز چندین بار با درجات مختلفی از موفقیت پیموده است (به یاد دارید «برادر بزرگ» را؟). فوک ممکن است با دیگران به خوبی کنار نیاید، اما میداند که وقتی وزارت دادگستری مطابق ایدهآلهای بلندپروازانه او، یعنی خودشان، عمل نمیکند، چه باید کرد.
در بیشتر فیلم «دادستان»، فوک به دنبال شواهد میگردد، با همکارانش جر و بحث میکند و با هر کسی که ممکن است بیگناهی قاچاقچی خردهپای مواد مخدر، ما کا-کیت (فانگ هو یئونگ) را ثابت کند، مصاحبه میکند. ما کا-کیت که توافق قضایی را میپذیرد، به ۲۷ سال زندان محکوم میشود. این نه تنها یک بیعدالتی است، بلکه ضربهای مرگبار برای پدربزرگ کا-کیت (لاو کونگ)، تنها عضو دوستداشتنی خانوادهاش، به شمار میرود. پرونده کا-کیت به سرعت در سیستم قضایی پیش میرود، نه تنها به خاطر نیاز نهادی به کاهش حجم کار خود، بلکه همچنین به دلیل حضور وکلای فاسدی که برای رئیس مواد مخدر کا-کیت کار میکنند.
دانی ین در گذر زمان، دیدگاه کاملتری نسبت به هویت سینمایی خود پیدا کرده است. باورپذیری و راحتی بیشتر او با کلیشهها و سنتهای ژانر، باعث میشود طرفداران اکشن بهراحتی باور کنند که نهتنها یک ستاره مطمئن و توانمند را میبینند که فقط وظیفهای را در یک اثر قابلقبول اما نهچندان به یادماندنی دیگر انجام میدهد، بلکه شخصیت اجتماعی یک قهرمان سرسخت را نیز تأیید میکنند.
شخصیتهای منفی فیلم مانند شخصیتهای شرور «دیک تریسی» صحبت میکنند، مثلاً در یک بحث تصادفی درباره اینکه چه کسی باید به دیگری شلیک کند. در همین حال، شخصیتهای مثبت عمدتاً سر خود را به نشانه تأسف برای فوک تکان میدهند که در تلاش برای تغییر دنیا است. کا-کیت نیز پیشینهای نسبتاً تیره و تلخ درباره والدین غیرمسئولش (هر دو معتاد!) دارد که نظریه مکرر دانی ین درباره تأثیر محیط بر شخصیت را بازگو میکند. حتی همکار سابق فوک، لی کینگ-وای (جولیان چونگ)، نیز چندین صحنه اکشن فوقالعاده را رهبری میکند که توسط همکار همیشگی ین، کنجی تانیگاگی («غروب جنگجویان: درون دیوارها»)، طراحی شدهاند. برای بیان نظر دانی ین، یک تیم لازم است.
