بررسی فیلم Heretic

یکی از جدیدترین فیلم‌های باکس آفیس این هفته فیلم Heretic بود. فیلمی ترسناک که البته بازیگران خوبی در آن حضور دارند. با بررسی فیلم Heretic همراه ما باشید.

بررسی فیلم Heretic

دومین مرحله قابل‌توجه در دوران حرفه‌ای هیو گرانت ادامه دارد… یا شاید باید بگوییم سومین مرحله، اگر دوره‌ای را هم در نظر بگیریم که او به‌نظر می‌رسید از خط مقدم بازی در فیلم‌های کمدی عاشقانه کناره‌گیری کرده و به جای آن روی سرمایه‌گذاری‌های درخشان در حوزه املاک و هنر معاصر متمرکز شده بود، قبل از آنکه به عنوان یک بازیگر بسیار جسور و صحنه‌ربا به دنیای سینما بازگردد. حالا گرانت نخستین حضور خود در ژانر وحشت را تجربه می‌کند (اگر از بازی او در فیلم The Lair of the White Worm کن راسل در سال ۱۹۸۸ بگذریم) و آن را با نوعی بی‌اعتنایی و شوخ‌طبعی معمول خودش اجرا می‌کند. او در این فیلم، که یک اثر دیالوگ‌محور و نگران‌کننده درباره مذهب از نویسندگان و کارگردانان اسکات بک و برایان وودز است، ایفای نقش می‌کند. انگار که جرج برنارد شاو بخواهد یک فیلم ترسناک بدون آهنگ بسازد که از کتاب مورمون الهام گرفته است.

بلوغ و ژانر وحشت ویژگی خاصی به عادت‌های رفتاری همیشگی گرانت افزوده‌اند که در اینجا هم به چشم می‌خورند: لبخند شیطنت‌آمیز ناگهانی و قیافه شگفت‌زده او که به‌گونه‌ای طنزآمیز ترس را نمایش می‌دهد. او نقش یک بریتانیایی عینکی به نام آقای رید را بازی می‌کند که در خانه‌ای دورافتاده و با ابعاد غیرمعمول در آمریکا زندگی می‌کند. مشابه شخصیت فنیکس بوچانان در پدینگتون ۲، این مرد آن‌قدر مغرور است که عکسی از جوانی خود را در خانه نگه داشته است. آقای رید علاقه‌ای خفیف به کلیسای عیسی مسیح قدیسان آخرالزمان ابراز کرده است و همین باعث شده که مورمون‌ها دو مبلغ مذهبی را برای گفت‌وگو با او بفرستند؛ اما نه دو مرد جوان قوی‌هیکل (که در زندگی واقعی و خارج از فیلم‌های ترسناک معمولاً همین‌طور است)، بلکه دو زن بیست‌وچند ساله. این دو نفر، خواهر پاکستون (با بازی کلوئی ایست) که ساده و بی‌آلایش است و خواهر بارنز (با بازی سوفی تاچر) که کمی باتجربه‌تر است، هستند. در نخستین صحنه، بارنز با لبخند دلگرم‌کننده به پاکستون واکنش نشان می‌دهد وقتی او از شوک تماشای تصادفی یک فیلم پورن می‌گوید و اعتقاد صادقانه‌اش را ابراز می‌کند که حالت ناامیدی بی‌پرده‌ی بازیگر زن، ضرورت زندگی خداباورانه را ثابت می‌کند.

آقای رید با روی گشاده و میهمان‌نوازی پر از مهربانی عموگونه، پذیرای دو مبلغ مذهبی است که جلوی درب خانه‌اش ظاهر می‌شوند. او آن‌ها را به داخل دعوت می‌کند، در حالی که صدای کلیک بسته شدن درب به وضوح شنیده می‌شود، و به آن‌ها کیک بلوبری تعارف می‌کند. وقتی پاکستون و بارنز مؤدبانه به آقای رید اطلاع می‌دهند که نمی‌توانند بدون حضور زن دیگری با او تنها باشند، او با آرامش به آن‌ها می‌گوید که همسرش را از آشپزخانه می‌آورد. پاکستون و بارنز با اشتیاق این پیشنهاد را می‌پذیرند، اما به نظر می‌رسد در آمدن همسر او تأخیری عجیب و نگران‌کننده وجود دارد.

در مورد آقای رید، به نظر می‌رسد که او به طور عجیبی بر بحث در مورد اشکال مختلف دین تأکید دارد، و مهربانی‌اش به طور نگران‌کننده‌ای شروع به کمرنگ شدن می‌کند، در حالی که درخشش فولادی پشت عینکش بیشتر می‌شود. با استفاده از منابع جالب از فرهنگ عامه، آقای رید درباره سیستم‌های اعتقادی صحبت می‌کند و آن‌ها را به‌عنوان نسخه‌ها یا تغییرات تمی از اشکال پیشین بت‌پرستی یا اساطیری معرفی می‌کند، و زمانی که بارنز با او مخالف می‌شود، بی‌صبری کرده و لب‌هایش را به طور بارز جمع می‌کند. با چشمانی نیمه‌بسته، از این زنان جوان و مؤدب می‌پرسد که آیا هنوز به این باور دارند که همسرش واقعاً در اتاق دیگری وجود دارد، همان‌طور که او به آن‌ها اطمینان داده است، و دقیقاً چه چیزی باعث می‌شود که آن‌ها به این باور برسند؟ شاید نیاز به بقا در این دنیا و دنیای دیگر؟ Heretic فیلمی خونین، عجیب و پوچ است که جنبه سوم آن با اجرای شیک و شیطانی گرانت قابل هضم می‌شود.